📌 “Wat mij is overkomen, was erg… maar wat het met me heeft gedaan, dat draag ik nog steeds.”
Als we aan trauma denken, denken we vaak aan de gebeurtenis zelf: het ongeluk, het verlies, het misbruik, de vernedering, het geweld. En ja – dat zijn stuk voor stuk ingrijpende ervaringen. Maar trauma zit niet in die gebeurtenis alleen.
Trauma is niet wat je is overkomen.
Trauma is wat er in jou gebeurde als gevolg daarvan.
Dat is een subtiel maar fundamenteel verschil.
Waarom dat belangrijk is
Twee mensen kunnen exact dezelfde situatie meemaken – bijvoorbeeld een auto-ongeluk, een scheiding, of een jeugd met weinig warmte. De één herstelt, de ander blijft vastzitten. Hoe kan dat?
Het verschil zit in wat er intern gebeurt:
– Was er iemand die je steunde?
– Kon je praten over wat er gebeurd was?
– Was er ruimte voor je gevoelens, of moest je ‘je sterk houden’?
– Kreeg je troost, erkenning, veiligheid?
– Hoe machteloos voelde je je?
Als die dingen ontbreken, dan kan het zijn dat je niet alleen de gebeurtenis hebt meegemaakt…
maar ook iets bent kwijtgeraakt in jezelf.
Je verbinding met je lijf.
Je vertrouwen in anderen.
Je gevoel van veiligheid.
Of het idee dat je er mag zijn, zoals je bent.
Dat is trauma.
Trauma is een wond, geen etiket
Trauma is dus geen label of diagnose. Het is een innerlijke wond die je opgelopen hebt, vaak zonder dat iemand het zag.
Soms zit die wond diep verstopt:
– in onverklaarbare spanningen in je lijf
– in die continue onrust of alertheid
– in de stem in je hoofd die zegt dat je overdrijft
– in het gevoel dat je altijd sterk moet zijn
– of in het niet meer durven voelen
Misschien is het al jaren geleden gebeurd. Maar je systeem leeft nog steeds alsof het nú gebeurt. En dat is precies wat trauma doet: het verstoort je gevoel van tijd, veiligheid en zelfvertrouwen.
En dus… is heling mogelijk
Het mooie is: als trauma gaat over wat er ín jou is gebeurd, dan ligt daar ook de sleutel tot herstel. Je hoeft de gebeurtenissen niet uit te wissen. Wat je nodig hebt, is ruimte om te helen van wat er toen níet kon.
💬 Ruimte om te voelen.
💬 Erkenning dat het je heeft geraakt.
💬 Contact met iemand die niet schrikt, maar blijft.
💬 En vooral: de ervaring dat je vandaag wél veilig bent. Wél mag voelen. Wél invloed hebt.
Tot slot
Misschien weet je rationeel allang dat het “voorbij” is. Maar trauma leeft niet in je hoofd. Trauma leeft in je zenuwstelsel.
En daarom is genezing ook geen kwestie van “loslaten” of “vergeten”. Het is een proces van weer voelen wat je toen niet kon voelen, in een veilige bedding.
💡 En dat proces hoef je niet alleen te doen.
Herken je jezelf hierin?
Loop je al een tijd met iets rond dat je niet goed kunt plaatsen, maar waarvan je voelt: “Het zit nog in me”?
Je bent welkom om contact met me op te nemen. In mijn praktijk werk ik op een veilige en afgestemde manier aan het helen van deze diepe lagen.