Soms voel je je gespannen, somber of juist vlak, zonder duidelijke reden. Alsof er iets onderhuids speelt. Dat iets kan een verdrongen emotie zijn. Gevoelens die ooit te heftig of te pijnlijk waren om te voelen, verdwijnen niet zomaar – ze vinden andere manieren om zich te uiten.

Heb je weleens gemerkt dat je je rustiger voelt na een middagje tuinieren? Of dat je hoofd helderder wordt tijdens een wandeling door het bos? Dat is geen toeval. De natuur heeft een helende werking op ons brein. En nu blijkt: dat komt ondermeer door iets héél kleins – een bodembacterie die werkt als een natuurlijk antidepressivum.

Als je iets traumatisch meemaakt, dan kan het voelen alsof die gebeurtenis je volledig overspoelt. Alsof het in één klap alles bepaalt: hoe je denkt, voelt, reageert. Alsof jouw leven zich vanaf dat moment opsplitst in voor en na. Het lastige is: het brein slaat trauma anders op dan gewone herinneringen. Soms zó heftig dat het als kluwen in ons brein, hart en lichaam blijft hangen. En daar komen integratie en differentiatie in beeld.

Wanneer je iets ingrijpends hebt meegemaakt, voelt het vaak alsof het je hele leven overneemt. Alsof jij en het trauma samenvallen. Niet: “ik heb iets ergs meegemaakt,” maar: “ik bén beschadigd. Ik bén niet veilig. Ik bén dat trauma.” En dat is precies wat zoveel pijn doet. Niet alleen de gebeurtenis zelf, maar ook de manier waarop je jezelf erna bent gaan zien. Daarom is een van de belangrijkste stappen in traumaverwerking: loskomen van die identificatie.

Er is een discussie gaande in psychologieland. Bestaat die Burn-out wel echt? Is het niet gewoon een depressie? Zelf heb ik cliënten met beide klachten regelmatig in behandeling. Mijn persoonlijke ervaring is dat burn-out en depressie zeker vaak overlappende klachten hebben. Denk aan:

Stel je voor: je slikt een pil, denkt dat die je beter maakt… en dat gebeurt ook. Alleen: die pil bevat helemaal geen werkzame stof. Dat is het placebo-effect. En nee, het is geen trucje. Het laat juist iets ongelooflijks zien: jouw lichaam reageert op jouw verwachting. Je brein stuurt signalen uit, hormonen komen in beweging, je zenuwstelsel ontspant. Alleen maar omdat jij denkt: dit helpt mij.

Misschien herken je dit… Je ligt net op de bank, eindelijk even rust. Hij komt naast je zitten, kijkt je aan, legt een hand op je been… en bam – hij is er al klaar voor. Terwijl jij denkt: huh? nu al?

Misschien heb je het wel eens gehoord: "Alles is energie", of "Je gedachten beïnvloeden je lichaam". Het klinkt mooi — maar ook een beetje vaag. Toch zit er iets in wat steeds meer wetenschappers en therapeuten fascineert: de verbinding tussen kwantumfysica en heling. Ik vind het maar moeilijke materie en probeer te begrijpen hoe het een en ander elkaar beïnvloedt en wat kan je daar dan mee? Wat is kwantumfysica nou eigenlijk? En wat heb jij eraan als je worstelt met stress, trauma of vastzittende emoties? Laten we het simpel houden.

Je weet het allemaal wel.Je hebt boeken gelezen, podcasts geluisterd, misschien zelfs al therapie gevolgd.Je snapt waarom je je soms zo voelt.Je begrijpt waar het vandaan komt.

Piekeren. Het voelt soms alsof je gedachten een eigen leven leiden en je vastzit in een eindeloze stroom van ‘wat als’-scenario’s. Of het nu gaat om werk, relaties of dingen waar je geen invloed op hebt, piekeren kan uitputtend zijn. Gelukkig kun je leren om je hoofd tot rust te brengen. In dit artikel ontdek je waarom je piekert en wat je kunt doen om ermee te stoppen.

 – en waarom dat niet alleen maar haar probleem is.*

Misschien ken je dat gevoel wel. Alsof je altijd iets moet bewijzen. Alsof je alleen waardevol bent als je iets bereikt, als je nuttig bent, als je voldoet aan verwachtingen. Maar wat als ik je vertel dat je goed bent zoals je bent? Dat je niet hoeft te presteren om liefde en waardering te verdienen?

We zitten de hele dag in ons hoofd. Gedachten razen voorbij, herinneringen ploppen op, to-do lijstjes vullen zich vanzelf. Maar heb je je ooit afgevraagd: ben ik mijn gedachten, of heb ik gedachten? 🤯 Veel spirituele en filosofische tradities maken onderscheid tussen verschillende lagen van het menselijk bewustzijn. Toch vergeten we vaak het belang van het huidige moment. Ons brein is vaak gericht op het verleden of de toekomst, maar zelden op het nu. Het beoefenen van bewust aanwezig zijn, ook wel mindfulness genoemd, helpt ons om deze gewoonte te doorbreken en de kracht van het moment te ervaren. Wanneer je in het hier en nu bent, ontstaat er ruimte voor rust, helderheid en nieuwe inzichten die je anders misschien over het hoofd zou zien.

Opgroeien met een narcistische ouder kan diepe sporen achterlaten in je leven. Je hebt misschien het gevoel dat je nooit goed genoeg was, dat je emoties er niet toe deden of dat je alleen maar gewaardeerd werd als je voldeed aan hun verwachtingen. Dit kan invloed hebben op je zelfbeeld, je relaties en zelfs op hoe je naar de wereld kijkt.

Soms is het zo'n dag in de praktijk en voel je het al aankomen. Dat moment waarop we een laag dieper gaan. Waarop ik niet alleen help om de gevoelens te begrijpen, maar ook de verbanden leg met het verleden. Vandaag was zo’n dag. Een vrouw die zich altijd klein voelde, altijd bang om fouten te maken of het verkeerd te doen. En toen kwamen de woorden: “Je hebt je hele jeugd gehoord dat je niets waard bent.” Ik legde het uit aan de hand van de hechtingstheorieën zodat ze zelf ook zou constateren dat dit haar overkomen is en hoe dat doorwerkt in de psyche.

Als kind wil je gezien worden. Niet per se op een podium, niet altijd in het middelpunt van de belangstelling, maar gewoon – echt gezien. Door je ouders, je leraren, je vrienden. Gezien in je vreugde, in je verdriet, in je dromen en angsten. Maar sommige kinderen groeien op in een wereld waarin onzichtbaarheid de enige manier is om te overleven.

EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing) is een krachtige methode om traumatische ervaringen te verwerken, en het kan perfect gecombineerd worden met het idee van teruggaan naar het kind in jou. Veel van onze diepgewortelde patronen en angsten zijn terug te voeren op ervaringen uit onze jeugd – momenten waarop we ons onveilig, ongezien of niet goed genoeg voelden.

Heb je ooit het gevoel gehad dat je een rol speelt? Alsof je een masker opzet om te voldoen aan de verwachtingen van anderen? We doen het allemaal—op ons werk, in onze relaties, zelfs tegenover onszelf. Maar waarom verbergen we onze ware gevoelens? Waar zijn we zo bang voor?

Angst. Depressie. Zelfbeschadiging. Onderwerpen waar we liever niet over praten, maar die voor veel mensen bittere realiteit zijn. Soms voelt het leven als een strijd, een gevecht tegen jezelf. Je bouwt muren, verbergt de pijn, hoopt dat niemand ziet hoe gebroken je je voelt. Eenzaamheid. Het sluipt vaak stilletjes je leven binnen, soms zelfs midden in een kamer vol mensen. Het gevoel dat niemand je echt begrijpt, of dat je niet thuishoort, kan overweldigend zijn. Het is een onzichtbare last die steeds zwaarder wordt, terwijl je hunkert naar verbinding maar niet weet hoe je die moet vinden.

Sommige verhalen blijven je bij. Niet omdat ze mooi zijn, maar omdat ze pijn doen. Omdat ze laten zien hoe diep een verwrongen waarheid kan snijden. Hoe ver dat gaat en hoe groot de impact is.. zowel toen in het verleden als nu in het heden.

Heb je ooit gemerkt dat je soms reageert op situaties op een manier die niet helemaal past bij je volwassen zelf? Misschien voel je je plots onzeker, afgewezen of juist enorm speels en onbevangen. Dit kan een teken zijn dat je innerlijk kind zich laat horen. Maar wat is dat innerlijk kind precies, en waarom is het zo belangrijk om er contact mee te houden?

Dopamine is een van de belangrijkste neurotransmitters in je brein. Het staat bekend als de ‘gelukshormoon’, maar eigenlijk is het meer een ‘motivatiehormoon’. Dopamine speelt een grote rol in je humeur, motivatie, beloningssysteem en zelfs in je vermogen om doelen te stellen en te behalen. Maar hoe werkt dopamine precies? En wat kun je doen om op een gezonde manier je dopaminegehalte te verhogen?

Carnaval is hét feest van loslaten, verbinden en samen plezier maken. Vooral in Brabant en Limburg staat het leven komende dagen even helemaal in het teken van verkleedpartijen, optochten en gezelligheid. Maar wist je dat Carnaval ook een diepere betekenis kan hebben voor je mentale welzijn? Zelf beleef ik er veel plezier aan door mee te spelen in een band tijdens deze dagen.

In een druk leven met werk, gezin en sociale verplichtingen schiet echte verbinding met je partner er soms bij in. Toch is een sterke relatie geen kwestie van geluk, maar van bewuste aandacht en communicatie. Daarom is het goed om regelmatig ‘in te checken’ bij elkaar. Dit drie-stappen-systeem ondermeer bekend van het Gottman Instituut, helpt jullie om de relatie te versterken en misverstanden te voorkomen. Het is een aanrader om minstens elke week een keer een goed gesprek te hebben als koppel. 

Je kent het vast: je Instagram-feed staat vol met perfecte plaatjes, LinkedIn lijkt een wedstrijd ‘wie heeft de meeste successen’ en op je werk wil je laten zien dat je alles onder controle hebt. Of het nu gaat om je carrière, sociale leven of uiterlijk – we doen ons best om indruk te maken. Maar tegen welke prijs?

Stel je voor dat je midden in een dichte mist loopt. Je ziet nauwelijks iets voor je, elke stap voelt onzeker en je weet niet welke richting je op moet. Zo kan het voelen als je worstelt met psychische klachten. Depressie, angst, stress of een gevoel van leegte kunnen je het idee geven dat je verdwaald bent in je eigen leven. De vraag die dan vaak opkomt is: waarom voel ik me zo, en wat heeft het voor zin?

Afgelopen weekend gaf ik een workshop over hechtingsstijlen en geweldloos communiceren aan een kleine groep mensen. Dit keer niet in een standaard trainingsruimte, maar bij iemand thuis. Een intieme setting waarin iedereen zich snel op zijn gemak voelde en waar er gepraat kon worden over de eigen ervaringen in het verleden in relatie tot het heden. Soms best nog confronterend maar wel heel leerzaam.

Als je op zoek bent naar hulp bij psychische klachten, kom je al snel uit bij de GGZ. Daar werken ze voornamelijk vanuit het medische model: psychische problemen worden gezien als stoornissen en ziekten, die gediagnosticeerd en behandeld moeten worden. Vaak betekent dit een traject met standaard voorgeschreven protocollen, een diagnose en soms medicatie.

Je kent het vast wel: je deelt iets persoonlijks met iemand, maar hun reactie voelt afstandelijk of ongeïnteresseerd. Misschien krijg je een kort antwoord of verandert het gesprek snel van onderwerp. Dit kan een teken zijn dat iemand emotioneel niet beschikbaar is. Maar wat betekent het eigenlijk om emotioneel beschikbaar te zijn?

Ze zat tegenover me, haar handen rustend in haar schoot, de ademhaling oppervlakkig. “Ik weet dat het niet logisch is,” zei ze, terwijl ze haar vingers nerveus in elkaar vouwde, “maar elke keer als ik een harde stem hoor, verstijf ik. Alsof ik weer dat kind ben dat nergens naartoe kon.”

Heb je weleens gehoord van neuroplasticiteit? Dit begrip is de afgelopen jaren enorm populair geworden, vooral binnen de neurowetenschap en psychotherapie. Maar wat betekent het eigenlijk en hoe werkt het in het brein? Een ander fascinerend aspect van neuroplasticiteit is hoe het kan worden toegepast om nieuwe vaardigheden te leren of oude gewoontes te doorbreken. Door herhaling en oefening kunnen verbindingen in de hersenen worden versterkt, waardoor nieuwe patronen ontstaan.

Het verwerken van iets naars—zoals een trauma, verlies of een pijnlijke ervaring—is een natuurlijk psychologisch proces, maar het gaat niet altijd vanzelf. De psyche heeft verschillende manieren om hiermee om te gaan, en hoe dit verloopt, verschilt per persoon. Het zoeken naar hulp kan een belangrijke stap zijn in het verwerkingsproces.

Ken je dat gevoel dat je ergens ontzettend naar verlangt, maar jezelf op de een of andere manier toch tegenhoudt? Je wilt productief zijn maar je zit de hele dag op je telefoon filmpjes te kijken. Je wilt een gezonde relatie, maar duwt je partner steeds weg. Of je droomt van een nieuwe baan, maar stelt het solliciteren uit. Dit is zelfsabotage: onbewust je eigen geluk of succes ondermijnen. Maar waarom doen we dit en hoe kun je het doorbreken?

Ken je dat gevoel? Ooit was jullie relatie een bron van energie, plezier en verbinding. Maar nu lijkt de aandacht voor elkaar te vervagen, je twijfelt over de relatie. Je hebt het idee dat je partner minder betrokken is, of misschien merk je het bij jezelf. Dit kan leiden tot gevoelens van twijfel, ambivalentie en zelfs stress. Hoe ga je hiermee om?

Ik zie ze regelmatig in mijn praktijk. De workaholics. Meestal zijn het mannen, een enkele keer een vrouw. Ze leven om te werken in plaats van dat ze werken om te leven, want in onze prestatiegerichte maatschappij wordt hard werken beloond. Met status, met geld, met erkenning en het kan een fijne vlucht zijn als het elders in je leven niet zo goed gaat of je weet je daar niet zo goed te profileren. Zo ontstaat de Workaholic. Een workaholic is iemand die geobsedeerd is door werk en moeite heeft met ontspannen. Dit kan op de lange termijn leiden tot stress, burn-out en ernstige problemen in relaties.

Soms klampen we ons vast aan wat we kennen, zelfs als het pijn doet. Misschien herken je dat wel. Je houdt vast aan een relatie, een gedachte, of een situatie, omdat het vertrouwd voelt. Zelfs als je weet dat het je niet meer dient. Dat vasthouden voelt als veiligheid, als houvast, maar eigenlijk snijdt het steeds dieper in je.

Er was eens een man genaamd Bas. Bas was iemand die alles altijd goed wilde doen. Maar soms voelde hij zich onbegrepen en kon hij onredelijk kwaad worden. Als iemand hem pijn deed of onrecht aandeed, kroop er een boosheid in hem die hij niet los kon laten en die hem soms bijna verteerde. Hij werd dan zo kwaad dat hij anderen in zijn omgeving afblafte en pijn deed. Hij reageerde agressief op zijn partner, zijn kinderen en ook moesten zijn collega's het soms ontgelden. 

Steeds meer jonge mensen kampen met een burn-out. Misschien herken je het wel: de druk om te presteren op school, een goede baan te vinden, sociale verplichtingen bij te houden en ondertussen ook nog te genieten van het leven. Het lijkt soms alsof alles tegelijk moet, en dat kan overweldigend zijn. Maar wat is een burn-out precies, hoe ontstaat het, en vooral: wat kun je eraan doen?

Een hoge werkdruk kan je zowel lichamelijk als mentaal volledig uitputten. Het voelt alsof er voortdurend te veel taken op je bord liggen, zonder dat je tijd hebt om te herstellen. Dit kan op de korte termijn al stress veroorzaken, maar als het te lang aanhoudt, kan het leiden tot serieuze klachten zoals burn-out, depressieve gevoelens en zelfs lichamelijke problemen.

Emotionele uitputting is een diep gevoel van mentale en emotionele vermoeidheid. Het voelt alsof je geen energie meer hebt om emoties te voelen, laat staan om met dagelijkse uitdagingen om te gaan. Dit kan zich opbouwen door langdurige stress, overweldigende verplichtingen of simpelweg te veel geven zonder genoeg terug te krijgen. Hier vind je wat emotionele uitputting precies is, hoe je het herkent en wat je kunt doen om weer in balans te komen.

Holistisch werken is iets wat ik vanaf het begin af aan gedaan heb; kijken naar meer dan alleen de klachten. Maar wat betekent het eigenlijk? En waarom kan deze aanpak jou helpen om beter in balans te komen? In deze blog vertel ik je meer over de holistische visie en hoe dit jou kan ondersteunen bij mentale, emotionele en fysieke klachten.

Je hebt het vast weleens gehoord: depressie wordt veroorzaakt door een tekort aan serotonine, of angst is het gevolg van een chemische disbalans in je hersenen. Het klinkt logisch, toch? Een eenvoudige verklaring voor een complex probleem. Maar hoe kloppen deze theorieën eigenlijk?

Het nieuwe jaar gaat binnenkort beginnen. Een nieuw hoofdstuk, een leeg canvas, een schilderij in wording, dat wacht op je unieke penseelstreken. Het leven is als een schilderwerk, en jij bent de kunstenaar. Elke gedachte die je hebt, elke keuze die je maakt, zet een streep op het doek van jouw bestaan. 

Lieve allemaal,

De feestdagen horen gezellig te zijn, maar voor veel mensen is het allesbehalve ontspannen. Misschien voel je je overprikkeld door al het sociale contact, het geluid van spelende kinderen, of de drukte in huis. Of misschien ervaar je stress omdat je het iedereen naar de zin wilt maken. Wat de reden ook is, het is belangrijk om te weten dat je hier iets aan kunt doen.

Iedereen maakt fouten. Soms zijn het kleine vergissingen die je snel vergeet, maar andere keren maak je een fout die je diep raakt. Je voelt spijt, misschien zelfs schaamte. Maar wist je dat die gevoelens je juist veel kunnen leren? Het gaat erom wat je ermee doet.

We hebben het allemaal wel eens gedaan: snel een oordeel vellen over iemand. Misschien over die collega die altijd te laat is, een vriend die nooit terugbelt, of zelfs je partner die je plannen lijkt te negeren. Oordelen gaat makkelijk en voelt soms zelfs gerechtvaardigd. Maar wat als ik je vertel dat het een prijs heeft?

Wanneer je te maken hebt met psychische klachten, zoals stress, somberheid of angst, lijkt het soms alsof je hele systeem in de knoop zit. Dat is ook niet zo gek, want je hoofd, hart en hormonen werken als een fijn afgestemd team samen. Als één van de drie uit balans is, heeft dat invloed op de rest. In dit artikel kijken we naar de relatie tussen je brein, emoties en belangrijke hormonen zoals dopamine, oxytocine en cortisol.