Veel relatieproblemen gaan niet over te weinig liefde, maar over te weinig aansluiting. Over het gevoel elkaar steeds net te missen, hoe hard je ook probeert. Je praat, legt uit, probeert het beter te doen en toch beland je telkens weer in hetzelfde patroon. Wat dan vaak zichtbaar wordt, is verschil. De één zoekt toenadering, wil praten, begrijpen, verbinden. De ander trekt zich terug, wordt stiller, defensiever of afstandelijk. Dat kan voelen als onwil of gebrek aan betrokkenheid, terwijl er vanbinnen juist veel speelt. Aan beide kanten.

Wat emotionele verwaarlozing hierin betekent

Wanneer emotionele verwaarlozing een rol heeft gespeeld in iemands geschiedenis, werkt dat door in hoe relaties worden beleefd. Niet omdat iemand geen behoefte heeft aan verbinding, maar omdat nabijheid ooit ingewikkeld of onzeker is geweest. Emoties kregen weinig ruimte, werden niet gespiegeld of niet serieus genomen. En dus leerde je om jezelf te redden, om niet te veel te vragen, of om je juist aan te passen aan de ander.

In een partnerrelatie komt dat onvermijdelijk naar boven. Relaties vragen nabijheid, kwetsbaarheid en het delen van emoties. Precies daar waar oude ervaringen weer geraakt kunnen worden.

Het patroon tussen aantrekken en terugtrekken

De één kan steeds harder gaan trekken, uit angst om de ander kwijt te raken. De ander kan juist meer afstand nemen, omdat het te veel wordt. Beiden doen dat niet om elkaar pijn te doen, maar om zichzelf te beschermen.

Wat het pijnlijk maakt, is dat dit patroon vaak verkeerd wordt begrepen. De zoekende partner voelt zich afgewezen en alleen. De terugtrekkende partner voelt zich overvraagd of bekritiseerd. En zo ontstaat er een dynamiek waarin beiden zich niet gezien voelen, terwijl ze juist verlangen naar erkenning en veiligheid.

Hoe dit zich uit in het dagelijks samenzijn

Emotionele verwaarlozing laat zich in relaties vaak zien als moeite met het uiten van gevoelens, het ontvangen van steun of het verdragen van emotionele spanning. Er kan een sterke neiging zijn om conflicten te vermijden of juist om steeds in dezelfde discussies terecht te komen. Intimiteit kan spannend worden, niet omdat er geen verlangen is, maar omdat echte nabijheid kwetsbaar voelt.

Relatietherapie zonder schuldvraag

Belangrijk is om te begrijpen dat dit geen kwestie is van schuld of karakter. Het zijn patronen die ooit logisch waren en nu niet meer helpen. In therapie kijken we daarom niet naar wie gelijk heeft, maar naar wat er gebeurt tussen jullie. Naar hoe ieders geschiedenis meespeelt in het hier en nu. En naar wat er nodig is om weer meer ruimte, begrip en verbinding te ervaren.

Werken met relatieproblemen en emotionele verwaarlozing betekent dat er aandacht is voor beide kanten. Voor de behoefte aan nabijheid én voor de behoefte aan bescherming. Voor wat er wordt uitgesproken, maar ook voor wat er juist niet gezegd wordt.

Weer ruimte voor verbinding

In dat gezamenlijke begrijpen ontstaat vaak iets nieuws. Meer mildheid. Meer rust. En meer mogelijkheden om elkaar weer te bereiken, zonder elkaar kwijt te raken.

Als je merkt dat jullie vastlopen in patronen die zich blijven herhalen en je het gevoel hebt dat er iets onder ligt wat steeds niet wordt geraakt, dan kan het helpend zijn om hier samen bij stil te staan.
Voor meer informatie of een afspraak, neem dan contact met mij op.