Misschien herken je dit: je merkt dat er iets in je opkomt, verdriet, boosheid, angst, en nog voordat je precies weet wat het is, zet je jezelf al op slot. Je hoofd schiet aan. Je relativeert. Je gaat door. Of je voelt juist een soort paniek: dit mag niet loskomen, want straks raak ik de controle kwijt. Voor veel mensen is voelen niet vanzelfsprekend veilig. Emoties kunnen voelen als een golf die je overspoelt. Alsof je er niet meer uitkomt als je er eenmaal aan begint. En dus leer je, vaak onbewust, om ze liever op afstand te houden.

Hoe angst voor emoties ontstaat

Bang zijn voor je eigen emoties ontstaat zelden zomaar. Vaak is het logisch, als je kijkt naar wat je hebt meegemaakt. Misschien was er vroeger weinig ruimte voor gevoelens. Misschien werd je verdriet weggewuifd, je boosheid afgekeurd, of je angst niet gezien.
Dan leer je iets essentieels: mijn emoties zijn te veel of ik moet het zelf maar oplossen. En dat neem je mee, ook als je volwassen bent. Je emoties zijn er nog steeds, maar ze voelen onbetrouwbaar. Onvoorspelbaar. Spannend. Niet omdat ze verkeerd zijn — maar omdat je ze ooit alleen moest dragen.

Beschermen door afstand of controle

Veel mensen beschermen zichzelf door afstand te nemen van wat ze voelen. Door te analyseren in plaats van te ervaren. Door sterk te blijven. Door alles te willen begrijpen voordat je iets toelaat.
Dat is geen zwakte, maar een overlevingsstrategie. Het heeft je geholpen om overeind te blijven. Alleen merk je misschien nu dat die strategie ook iets kost. Dat je minder verbinding voelt. Met jezelf of met anderen. Dat emoties zich toch aandienen, maar dan op momenten dat je ze het minst uitkomt.

Ruimte maken zonder te forceren

Ruimte maken voor emoties betekent niet dat je alles moet voelen, nu meteen, zonder rem. Het gaat juist over vertragen. Over leren dat je gevoelens er mogen zijn, in jouw tempo.
Niet door te duwen, maar door voorzichtig nieuwsgierig te worden. Wat gebeurt er eigenlijk vanbinnen? Wat wil dit gevoel mij zeggen?
Emoties zijn geen vijanden die je moet overwinnen. Ze zijn signalen. En je mag leren dat je ze kunt ervaren, stap voor stap, zonder jezelf kwijt te raken.

Je hoeft het niet alleen te doen

Als je bang bent voor je eigen emoties, is dat vaak een teken dat je ze ooit alleen hebt moeten dragen. Therapie kan dan helpen om die last samen te dragen. Om opnieuw veiligheid te ervaren in contact, zodat voelen niet meer zo bedreigend hoeft te zijn. Je hoeft niet eerst “ver genoeg” te zijn om hulp te mogen vragen. Juist daar waar het spannend wordt, mag ondersteuning komen.

Voor meer informatie of een afspraak, neem dan contact met mij op.