Voel jij je vaak minder dan je partner? Alsof jij de oorzaak bent van de spanningen tussen jullie? Dat jij degene bent die het moet oplossen, terwijl je partner juist lijkt te stijgen in jouw beleving – bijna perfect, onaantastbaar?

Dan is de kans groot dat je je partner onbewust op een voetstuk hebt geplaatst. En dat heeft een prijs.

Jezelf kleiner maken voelt veilig (maar is het niet)

Veel mensen die opgroeiden in een omgeving waar liefde voorwaardelijk was – *“als je maar lief doet”, “als je maar niet tot last bent” – ontwikkelen als volwassene een sterke neiging om te pleasen. Ze nemen snel de schuld op zich, voelen zich verantwoordelijk voor het welzijn van de ander, en proberen continu de harmonie te bewaren. Zelfs als dat betekent dat ze zichzelf kwijtraken.

En wat vaak gebeurt? Ze kiezen (onbewust) een partner die juist heel sterk lijkt. Zelfverzekerd. Onafhankelijk. Een rots in de branding.

Maar in die dynamiek wordt de ander steeds groter… en jij steeds kleiner.

Schuld en schaamte als innerlijke motor

Mensen die zichzelf opofferen in relaties doen dat meestal niet omdat ze ‘dom’ zijn of niet weten wat gezond is. Integendeel. Ze zijn vaak juist heel gevoelig, empathisch en conflictvermijdend. Wat eronder ligt? Een diepe overtuiging dat zij degene zijn die moet buigen, aanpassen, zorgen. En dat als er iets misgaat… het vast aan henzelf ligt.

Herken je dit?

• Je denkt na een ruzie: "Ik had het anders moeten zeggen."

• Je excuseert het gedrag van je partner, zelfs als het eigenlijk niet oké is.

• Je voelt je schuldig als je een grens stelt of ‘nee’ zegt.

• Je vindt het moeilijk om je eigen behoeften even belangrijk te vinden als die van je partner.

Dat kan ontzettend uitputtend zijn. En langzaam, heel langzaam, verlies je het contact met jezelf.

Op een voetstuk zetten is ook afstand creëren

Als jij je partner op een voetstuk plaatst, zet je jezelf daar automatisch onder. En hoe kun je werkelijk verbinden met iemand die je zo hoog plaatst dat je hem of haar niet meer durft te benaderen met jouw pijn, twijfel of grenzen?

Een voetstuk lijkt een compliment, maar creëert vooral afstand.

Een gelijkwaardige relatie vraagt geen bewondering, maar wederkerigheid. Dat jullie allebei mogen voelen, mogen falen, mogen leren. Dat jullie elkaar kunnen dragen, afwisselend – zonder dat één altijd de sterke of zwakke rol heeft.

Terug naar jezelf: het begin van verandering

De eerste stap is niet je partner veranderen. De eerste stap… ben jij.

💡 Stel jezelf eens deze vragen:

• Mag ik bestaan met alles wat ik voel?

• Hoe eerlijk durf ik naar mezelf te kijken?

• Wat zou er gebeuren als ik mijn grenzen wat duidelijker aangeef?

• Wie was ik, voordat ik ging pleasen?

Je hoeft het niet allemaal in één keer te veranderen. Maar je mag wél opnieuw gaan voelen wat jij nodig hebt, wat jouw waarden zijn, en waar jij misschien jezelf tekort doet in liefde.

Specialist in hechting, trauma en relatiedynamiek – Breda

Herken je jezelf in dit patroon?
Misschien is het tijd om te onderzoeken waar jouw pleasegedrag of schuldgevoel vandaan komt.
In mijn praktijk in Breda help ik mensen om uit ongelijkwaardige relatiepatronen te stappen en opnieuw verbinding te maken met hun eigen kracht. Neem gerust contact met me op als je hier verder over wilt praten.
Samen kijken we wat er in jouw situatie speelt – en wat jij nodig hebt om weer jezelf te kunnen zijn, ook in je relatie.

👉 Ga naar de contactpagina voor meer informatie of om een afspraak te maken.