Misschien herken je deze gedachte wel: “Zo ben ik nou eenmaal.”
Of: “Dit zit al zo lang in mij, dat verandert nooit meer.”
Ik hoor het vaak in mijn praktijk in Breda. Mensen die vastlopen, moe zijn van zichzelf, en ergens diep vanbinnen zijn gaan geloven dat hun brein — en dus hun leven — niet echt meer kan veranderen. Maar… daar zit goed nieuws tussen. En niet een beetje ook.
Ook het volwassen brein kan groeien
Jarenlang dachten wetenschappers dat het aanmaken van nieuwe hersencellen alleen iets was voor kinderen. Dat je brein na je jeugd min of meer “klaar” was. Af. In beton gegoten. Recent onderzoek uit Zweden laat iets anders zien. Ook volwassenen kunnen nieuwe hersencellen aanmaken. Vooral in de hippocampus: een belangrijk gebied voor leren, geheugen en het verwerken van emoties.
Dat betekent niet dat alles ineens makkelijk wordt. Maar het betekent wél dit: vastlopen is niet hetzelfde als vastzitten.
Wat betekent dit voor psychische klachten?
Deze ontdekking is hoopvol, juist bij klachten zoals depressie, trauma, angst of langdurige stress. Klachten waarbij mensen vaak denken: dit zit in mijn brein, dus ik kan er niks aan doen.
Het brein blijkt veel veerkrachtiger dan we jarenlang hebben gedacht. Het kan zich aanpassen. Herstellen. Nieuwe paden maken.
Net zoals een lichaam tijd nodig heeft om te genezen, heeft ook het brein voorwaarden nodig:
-
veiligheid
-
rust
-
betekenis
En ja, ook nieuwe ervaringen.
Therapie is geen ‘reparatie’, maar ruimte maken
In mijn werk zie ik het brein niet als een machine die gerepareerd moet worden, maar als iets levends dat kan groeien als de omstandigheden kloppen. Therapie gaat dan niet over “wegpoetsen” van klachten, maar over:
-
begrijpen waarom iets ooit nodig was
-
ruimte maken voor iets nieuws
-
ervaren dat het anders kan, hier en nu
Elke keer dat je in een veilige setting iets anders ervaart dan vroeger — meer begrip, meer rust, meer keuze — leert je brein mee. Dat is geen vage metafoor. Dat is letterlijk hoe hersenen werken.
Ouder worden is niet hetzelfde als vastlopen
Deze inzichten veranderen ook hoe we naar ouder worden kijken. Cognitieve of emotionele klachten zijn niet automatisch een glijdende schaal naar achteruitgang. Het brein is geen afgesloten hoofdstuk. Het is eerder een boek waarin nog steeds nieuwe pagina’s geschreven kunnen worden. Misschien langzamer. Misschien voorzichtiger. Maar niet onmogelijk.
Bovendien benadrukken onderzoek en persoonlijke verhalen dat veerkracht een cruciale rol speelt in dit proces. Door jezelf doelen te stellen en actief betrokken te blijven bij leerprocessen of sociale interacties, kan het brein blijven groeien, ongeacht de leeftijd.
Wat kan jij vandaag al doen voor je brein?
Niet groots. Niet perfect. Wel menselijk.
Vraag jezelf eens af:
-
Wanneer voel ik nét iets meer ruimte?
-
Wat helpt mij om uit overleving te komen?
-
Waar ervaar ik weer een beetje nieuwsgierigheid?
Dat zijn geen kleine dingen. Dat zijn voorwaarden voor beweging.
Tot slot
Je bent niet stuk.
Je bent gevormd — door ervaringen, relaties en omstandigheden.
En wat gevormd is, kan zich ook opnieuw vormen.
Niet door wilskracht.
Wel door veiligheid, verbinding en tijd.
Voor meer informatie of een afspraak, neem dan contact met mij op.
Reactie plaatsen
Reacties