De dagen worden korter. De lichtjes gaan aan. Kerst komt dichterbij. Voor veel mensen is dit een warme tijd. Maar als je iemand misschien wel nog dit jaar bent verloren, kan kerst juist schrijnend leeg voelen.

Rouw is geen stoornis. Geen diagnose. Geen probleem dat opgelost moet worden.
Rouw is liefde die nergens heen kan. 💔

Rouw raakt je lichaam en de psyche. 

Uit onderzoek blijkt dat je binnen 24 uur na het overlijden van een dierbare tot wel 21 keer meer kans hebt op hartfalen.
Na het overlijden van een geliefde gaat je lichaam in een soort overlevingsstand. Je stresssysteem schiet aan. Je hartslag versnelt. Je ademhaling verandert. Slapen wordt lastiger. Je lichaam denkt: er is iets fundamenteel mis. Ook al is het gevaar geen zichtbare dreiging, maar een lege stoel aan tafel. Rond kerst worden die signalen vaak sterker. Herinneringen liggen overal. Muziek, geuren, tradities — alles herinnert je aan wie er niet meer is.

Wanneer je iemand verliest die dichtbij je stond, raakt dat aan je hele innerlijke wereld. Je gevoel van veiligheid. Je identiteit. Je toekomstbeeld. Je verhaal over “wij”. Je psyche probeert tegelijk te bevatten wat er is gebeurd én te leven in een wereld die gewoon doorgaat. Dat vraagt enorm veel mentale energie. Alles wat houvast gaf, valt weg. Betekenis, richting en samenhang moeten opnieuw gevormd worden.

Rouw is geen ziekte – maar de kerst maakt het niet lichter

Kerst draait om verbinding, samen zijn en rituelen. Precies datgene wat rouw zo pijnlijk raakt. Een lege plek aan tafel. Tradities die niet meer kloppen. Herinneringen die zich ongevraagd aandienen. Je psyche wordt in deze periode voortdurend geconfronteerd met het contrast tussen hoe het was en hoe het nu is. Dat kan leiden tot verwarring, intens verdriet, prikkelbaarheid, leegte of het gevoel jezelf even kwijt te zijn.

Niet omdat je rouw “te lang duurt”.
Maar omdat rouw geen rechte lijn volgt.

Maar rouw volgt geen kalender. En kerst is geen resetknop.

Het zogeheten gebroken-hart-syndroom laat zien hoe emotioneel verlies letterlijk je hart kan raken.  

Zacht zijn voor jezelf is geen zwakte

In onze samenleving ligt de nadruk vaak op doorgaan. Op sterk zijn. Op “het een plek geven”. Maar rouw laat zich niet sturen door wilskracht. Psychisch gezien vraagt rouw tijd, betekenisgeving en erkenning. Het vraagt ruimte om te mogen twijfelen, zoeken en soms vast te zitten. Dat is geen falen — dat is rouw.

Juist rond de feestdagen kan de druk om “mee te doen” botsen met wat er vanbinnen leeft. En dat innerlijke conflict kan psychisch uitputtend zijn. Je kan dan beter je eigen weg kiezen met de rouw. Soms betekent dat een kaarsje branden in stilte. Soms betekent het op tijd naar huis gaan. Soms betekent het kerst overslaan. Alles is oké.

Als rouw je blijft overspoelen

Soms merk je dat rouw je blijft overspoelen. Dat je vast blijft zitten in schuld, angst, boosheid of leegte. Of dat je jezelf nauwelijks nog herkent in hoe je denkt of voelt. Dan kan het helpend zijn om daar samen bij stil te staan. Niet om rouw weg te nemen, maar om er psychisch houvast in te vinden. Zodat verlies niet alles overneemt wat je bent.

In mijn praktijk in Breda begeleid ik mensen bij rouw en verlies, met aandacht voor de psyche, betekenis en innerlijke veerkracht. In jouw tempo. Met ruimte voor jouw verhaal.

Rouw is geen ziekte.
Maar het verdient wél zorg en aandacht.

Voor meer informatie of een afspraak, neem dan contact met mij op.